از همان روز اول که قافله امام حسین(ع) از مدینه سوی کربلا به راه افتاد
یزید و عمال او به روش های مختلف سعی در منصرف کردن حسین (ع) از ادامه ی مسیر داشتند
التماس، خواهش , توصیه ، نصیحت , تطمیع ، تهدید, تحریم ، محاصره!
هیچ کدام از این ها نتوانست حسین(ع) را از ادامه ی مسیر کاروان عاشورایی خود باز دارد
چرا که هدفش چیزی جز کندن ریشه فتنه و ظلم واصلاح امور و مبارزه با فساد ظالمان نبود

از همان روز اول که کاروان انقلاب اسلامی به قصد زمینه سازی ظهور به راه افتاد
دشمن به طرق مختلف متوسل شدتا ما را از حرکت باز دارد یا مسیر حرکت ما را منحرف کند
مذاکره ، نصیحت , توصیه ، تطمیع , تهدید ، محاصره , تحریم
اما هیچ کدام از این فشارها تا امروز نتوانسته ما را از هدفی که داشتیم و داریم بازدارد.
امروز اگر می گویند در دنیا منزوی شدیم و دوست و یاوری نداریم
گرچه حکایتی بس غم انگیز است
اما در عین حال می تواند افتخار آمیز هم باشدکه تازه داریم شبیه کاروان حسین(ع) می شویم
از یک سو تنهایی و بی یاری , از سویی تحریم و محاصره ,از سوی دیگر حمله ی ناجوان مردانه....
اما حاصل مقاومت عاشورایی چه شد؟
جز عامل گیر شدن نوری که هرگز خاموش نخواهد شد؟
جز فراگیر شدن تدریجی آرمان عاشورا در سراسر عالم!؟

و تحریم ها را برداشتند
درست زمانی که...
سرها به نیزه رفت...
خیمه ها را سوزاندند...معجرها به تاراج رفت... و اهل بیت را به اسارت گرفتند...
یزیدیان زمانت به کم تر از این راضی نمی شوند


عاشورایی می مانیم...